Geboren en getogen in Apeldoorn. In het dagelijks leven werkzaam in de ICT/middle management.

In het verleden diverse hobby’s gehad, waar fotografie geen onderdeel van uit maakte. Ondanks dat ik hier niet actief mee bezig was, fascineerde het mij wel. Er werden fotoboeken geleend bij de plaatselijke bibliotheek, zonder dat er een doel achter zat. Tijdens vakanties wilde ik graag zelf de vakantiefoto’s maken, want de anderen maakte maar gewoon kiekjes.
…maar mijn foto’s vielen uiteindelijk ook gewoon in die kiekjes-categorie.

Pas in 2005 ontstond een meer serieuze poging om méér te maken dan kiekjes. Wat maakt het nou dat fotografen een mooiere foto maken dan ik? In dat jaar kocht ik mijn eerste digitale compact camera. Een FujiFilm S3500.
Maar met die camera liep ik al snel tegen beperkingen aan, dus er volgde een Kyocera FineCam M410R. De foto’s waren opmerkelijk mooier van kleur, maar bevatten ook aanmerkelijk meer ruis. Dus wederom liep ik tegen grenzen aan.
Ditmaal liet ik mij beter voorlichten over camera en objectieven, en volgde een meer serieuze stap. De eerste spiegelreflex, met in de loop der jaren een uitbreiding aan objectieven.

Ik fotografeerde in dierentuinen, tijdens vakanties en uitstapjes, en uiteindelijk ook bruiloften. Pas sinds kort heeft natuur – en vooral wildlife – mijn aandacht getrokken en ben ik aanzienlijk meer gaan fotograferen. De spanning van de ontmoeting met grofwild, maar ook het ontdekken van de kleine diertjes. Als het maar fotogeniek is leg ik het graag vast.

Wildlifefotografie betekent opgaan in de natuur en deze te respecteren: blijf op afstand, leg dieren vast in hun natuurlijke omgeving, zorg dat het dier altijd een vluchtroute heeft.
Sta op voor dag en douw, sla een nacht over, heb uren geduld, kilometers wandelen of een hele dag op diezelfde plek, met het zweet op de rug of bij -14; om wildlife vast te leggen, moet je je aanpassen. Je moet wildlife zijn!